....................راه بی انتها

                                                    سردش بود .............

                                                     دلم را برایش سوزاندم

                                                      وقتی که گرمش شد"با

                                                      خاکسترش نوشت

                                                        "خدا حافظ"!!

حافظا دردی دارم به کی گویم دردم را

حافظ:.مدرسان شریف

حافظا بار سفر بستم کجا برم دلم را

حافظ:.مدرسان شریف

حافظا تنهایم کجا یابم دلبری را

حافظ:.مدرسان شریف

حافظا

حافظ:.مدرسان شریف

چی؟

حافظ: مدرسان شریف

کی؟

حافظ: مدرسان شریف

کجا؟

حافظ : مدرسان شریف

هر درد را که بینی درمان و چاره​ای هست--
---درمان درد سعدی با دوست سازگاری

نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم

هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم

شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم 

حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد

دگر نصیحت مردم حکایتست به گوشم

 مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی

که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم 

 من رمیده دل آن به که در سماع نیایم

که گر به پای درآیم به دربرند به دوشم 

بیا به صلح من امروز در کنار من امشب

که دیده خواب نکردست از انتظار تو دوشم 

 مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم

که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم 

 به زخم خورده حکایت کنم ز دست جراحت

 که تندرست ملامت کند چو من بخروشم

آن کیست که دل نهاد و فارغ بنشست  
پنداشت که مهلتی و تأخیری هست 
گو میخ مزن که خیمه می‌باید کند  
گو رخت منه که بار می‌باید بست سعدی

برای مطالعه اشعار بعدی به ادامه مطالب مراجعه کنید.

پناهم می دهی امشب؟
.
سلام ای چشم بارانی ! پناهم می دهی امشب ؟
سوالم را که می دانی ! پناهم می دهی امشب ؟
.
منم آن آشنای سالیان گریه و لبخند
و امشب رو به ویرانی ، پناهم می دهی امشب ؟
.
میان آب و گل رقصان ، میان خار و گل خندان
در آن آغوش نورانی ، پناهم می دهی امشب ؟
.
دل و دین در کف یغما و من تنها و من تنها…
در این هنگام رو حانی ، پناهم می دهی امشب ؟
.
به ظلمت رهسپار نور و از میراث هستی دور
در آن اسرار پنهانی ، پناهم می دهی امشب ؟
.
رها از همت بودن ، رها از بال و پر سودن
رها از حد انسانی ، پناهم می دهی امشب ؟
.
نگاهت آشنا با دل ، کلامت گرمی محفل
تو از چشمم چه می خوانی ؟ پناهم می دهی امشب ؟
.

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

خدای یکتاست که جز او خدایی نیست.

زنده و پاینده است. هرگز اورا کسالت خواب فرا نگیرد تا چه رسد که به خواب رود.

اوست مالک آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است.

که را این جرات است که در پیشگاه او به شفاعت برخیزد.مگر به فرمان و اجازه ی او..

نگاهبانی زمین و آسمان بر او آسان و بی زحمت است.چه او دانای بزرگوار و توانای با عظمت است.

کار دین به اجبار نیست.پس هر که از راه کفر و سرکشی برگردد و به راه ایمان و پرستش خدا گراید به رشته ی محکم و استواری چنگ زده که هرگز نخواهد گسست.

وخداوند به هر چه خلق گویند و کنند،شنوا و داناست.

خدا یار اهل ایمان است.آنان را از تاریکی های جهان بیرون آرد و به عالم نور برد و آنانکه راه کفر گزیدند یار ایشان شیطان و دیو رهزن است.آنان را از عالم نور به تاریکی های گمراهی در افکند.این گروهند اهل دوزخ و در آن مخلد خواهند ماند..

کسی ازپشت پنجره صدایم زد

به گمانم گردوغبارخاطره هاست

صفحه ایی بی رنگ روبرویم کشید

انگاررویاهایم راازسربرید

نقش من درآیینه شکستنی ست

نمای ارزوهایم ازحادثه ی ترتهی ست

تصویری بربادنشسته خیالی بیش نیست

من وتمام دردهایم افروختنی ست

بی جهت می دودخیالاتم امیدهم رفتنی ست

ذکرپایانی قلبم گرچه گفتنی امانشنیدنی ست

من درترسیم لحظه ها شده ام ناپدیددیدنی ست

خفته ایی درخیال خفته ایی که بیدارنشدنی ست

برانگیخته شده ام برای تابشی که آتش اش خاکستریست

تصویری ازخاطرات منجمدی که حل نشدنی ست

خوب نمی شودزخمهایی که دلتنگی به ان شانه کشید

ولحظه ایی که درپی حقیقتی ازهم جدارسید

من یخ می بندم درون لایه ی ازسرمایی که ناخواستنیست

درانفکاک دردها فریادهم شنیدنی ست

شاید امروز چشمهایت مثل دیروز برقی نداشته باشد

وقلبت نیز نای تپیدن برای من

اما هنوز چشمهای من برای تو میدرخشد

و قلبم نیز میتپد برای تو

خیلی وقت است مرده ام...
دلــــــم می خواهد ببارم،کسی نپرسد
چرا؟. . . توچه میفهمی. . .
این روزها ادای زنده ها را در میاورم. . .
تظاهر به شادی می کنم ، حرف میزنم مثل همه . . .
امـــــــــــــــــــــــــــا. . .
بساط کرده ام و تمام نداشته هایم را به حراج گذاشته ام
بی انصـــــــــــــــــاف...
چانه نزن ... حسرت هایم به قیمت عـــــــمرم تمام شده. . .

בلـــَم گرفتــﮧ…

از همــﮧ ی بــی تفآوتــی هآ…

از همــﮧ فــَرآموشی هآ…

از هَمﮧ بــی اعتمــآدی هآ…

کــآش معلــمی بود و انشـ ـ ـــآیی مــی خوآســت…

“روزگــآر خوב رآ چگونــه مــی گــُذرآنید؟؟؟

برگرد..............

نبودنت بهترین بهانه است برای اشک ریختن

ولی کاش بودی تا اشکهایم از شوق دیدارت سرازیر میشد ...


کاش بودی و دستهای مهربانت مرهم همه دلتنگیها و نبودنهایت میشد ...


کاش بودی تا سر به روی شانه های مهربانت می گذاشتم


و دردهایم را به گوش تو میرساندم... بدون تو عاشقی برایم عذاب است


میدانم که نمیدانی بعد از تو دیگر قلبی برای عاشق شدن ندارم...


کاش میدانستی که چقدر دوستت دارم و بیش از عشق بر تو عاشقم...

میدانی که اگر از کنارم بروی لحظه های زندگی برایم پر از درد و عذاب

میشود

برگردددددددددددددددد....................................

تو بن بست زندگی همه برمیگردن

سراغ عشق اولشون,

وای به روزیکه عشق اولت ,

رفته باشه سراغ عشق اولش.....

به سلامتی دختری که خنده .شوخی ها و لوس بازی هاش...

فقط واسه عشقشه

باپسره غریبه شوخی نمیکنه.نمیخنده...

چون میدونه عشقش اذیت میشه ...!